اعجاز علمی قرآن در اشاره به وزن زیاد ابرها

آیا می دانید، وزن ابری که بربالای سر ما هست و حتی وجودش را هم احساس نمیکنیم ، بسیارسنگینتر از آن مقداری است که تصورش را می کنیم ! آیا میتوانید حدس بزنید که وزن آن به چند کیلوگرم می رسد ؟

یکی از ابعاد اعجاز قرآن، اعجاز علمی آن است. اعجاز قرآن به مطالب و اسرار علمی گفته می شود که در قرآن بیان شده و در عصر نزول قرآن و قبل از آن برای بشر معلوم نبوده و با وسایل عادی که در اختیار بشر در عصر نزول قرآن بوده نیز قابل اکتساب نبوده است و با گذشت سال ها و پیشرفت تدریجی علوم، این مطالب و اسرار علمی که در برخی از آیات ذکر شده است، آشکار می شود.  آمدن این گونه مطالب در قرآن کریم در چهارده قرن که بشر به لحاظ علمی پیشرفتی نداشت و در نتیجه قادر به ارائه چنین اطلاعات علمی نبود، می تواند به عنوان اعجاز علمی قرآن به شمار رود.

اما مردم تا آن زمان اطلاعی از این اسرار و مطالب نداشتند و طی گذشت زمان و سالیان بعد با توجه به پیشرفت علوم در زمینه های گوناگون و خصوصاً علم هواشناسی پی به این نکات، مطالب، اسرار و رازهای هستی برده اند. از سوی دیگر، بیان این مطالب از سوی قرآن کریم، با توجه به محیط خشک آب و هوایی و نزول این کتاب آسمانی در آن مکان و منطقه، قابل تأمل، شگفت انگیز و حیرت آور است.

آیا می دانید، وزن ابری که بربالای سر ما هست و حتی ‏وجودش را هم احساس نمیکنیم ، ‏بسیارسنگینترازآن مقداری است که تصورش را می کنیم ! ‏آیا میتوانید حدس بزنید که وزن آن به چند کیلوگرم می رسد ؟

اگر یک تکه ابر با شعاع یک کیلومتر را در نظر بگیریم که ابری کوچک است که بدون آنکه وزن آن راحس کنیم درهوامعلق وشناوراست ؛ ولی غافلگیرکننده است اگربدانیم که وزن ‏این ابربه بیشتراز500 هزارکیلوگرم (500 تن) می رسد.....‏

ابرها دارای وزن بسیار بالایی هستند مثلا ابر کومولوس رایج ترین نوع ابر که ابر باران زا نیز محسوب می شود و در دو کیلومتری سطح زمین تشکیل می شود وزنی بین صد هزار تا سی صد هزار تن را دارد(یک تا سه میلیارد کیلوگرم)که وزن یک ابر کومولوس معادل  6,268.75 میلیون نهنگ آبی است

به جز زمین در فضا نیز ابرهای گردو غبار وجود دارند که با گازها ستارگان را شکل می دهند در یک مورد وزن یکی از این ابرها به 300,000,000,000,000,000,000,000,000 میلیون تن میرسید

1400 سال قبل خداوند در قرآن کریم به موضوع سنگین بودن ابرها اشاره کرده است

در سوره اعراف آیه 57 نوشته شده است

وَهُوَ الَّذِی یُرْسِلُ الرِّیَاحَ بُشْرًا بَیْنَ یَدَیْ رَحْمَتِهِ حَتَّى إِذَا أَقَلَّتْ سَحَابًا ثِقَالًا سُقْنَاهُ لِبَلَدٍ مَّیِّتٍ فَأَنزَلْنَا بِهِ الْمَاء فَأَخْرَجْنَا بِهِ مِن کُلِّ الثَّمَرَاتِ کَذَلِکَ نُخْرِجُ الْموْتَى لَعَلَّکُمْ تَذَکَّرُونَ

 او کسی است که بادها را پیشاپیش (باران) رحمتش میفرستد تا زمانی که ابرهای سنگین بار را (بر دوش خود) حمل کنند در این هنگام آنها را به سوی سرزمینهای مرده میفرستیم و به وسیله آن آب (حیاتبخش) نازل میکنیم و با آن از هر گونه میوهای (از خاک تیره) بیرون می‏آوریم، و اینگونه (که زمینهای مرده را زنده کردیم) مردگان را (نیز در قیامت) زنده میکنیم تا متذکر شوید

در سوره الرعد آیه 12 نوشته شده است

هُوَ الَّذِی یُرِیکُمُ الْبَرْقَ خَوْفًا وَطَمَعًا وَیُنْشِئُ السَّحَابَ الثِّقَالَ

او کسی است که برق را به شما نشان می‏دهد که هم مایه ترس است هم امید و ابرهای سنگین بار ایجاد می‏کند.

همانطور که میبینید قرآن ۱۴۰۰ سال پیش می فرماید که ابرها همیشه سبک نبوده و آنها را تحت عنوان "ابرهای سنگین" توصیف کرده است.